Jeśli posiadasz konto na portalu - zaloguj się, jeśli go nie posiadasz zarejestruj się.
Włochatka (Aegolius funereus)
Systematyka
rząd: sowy (Strigiformes)
rodzina: puszczykowate (Strigidae)
gatunek: Włochatka (Aegolius funereus)
Charakterystyka/ morfologia
Mała sowa o szerokiej głowie i płaskim ciemieniu. Dorosłe osobniki tego gatunku maja brudnobiałą szlarę z ciemna obwódką oraz jasnożółte tęczówki i żółty dziób. Wierzch ich ciała jest brązowy , biało plamkowany. Na białawym spodzie występują rozmyte, brązowe plamy układające się w podłużne rzędy. Od końca lutego do maja można usłyszeć nocą charakterystyczne nawoływania samców” pu pu pu pu” pomocne w ich zlokalizowaniu. Długość ciała 23 – 28 cm, rozpiętość skrzydeł 54 – 62 cm, waga 90 – 215 g. W niektóre lata, ptaki z północy kraju podejmują wędrówki na południe. Zdarza się że podczas przelotów są widywane w nawet w centrach większych miast.
Biotop/ preferencje pokarmowe
Gatunek ten jest związany ze starymi, rozległymi borami świerkowymi, sosnowymi i mieszanymi. Zamieszkuje zarówno tereny nizinne, jak i górskie. Prowadzi nocny tryb życia. W dzień. Ukrywa się w gęstwinie gałęzi na drzewach. Poluje na gryzonie i inne drobne ssaki oraz ptaki do wielkości drozda.
Rozwój osobniczy
Łączą się w pary na jeden sezon, a w jego trakcie i samce i samice mogą łączyć się nawet z dwoma partnerami i wyprowadzać kolejno dwa lęgi. Gniazduje w dziuplach po dzięciole czarnym lub w budkach lęgowych. Samice wysiadują 3 do 7 jaj samodzielnie. W trakcie pierwszych 2 lub 3 tygodni życia piskląt matka ogrzewa je nieustannie i karmi pożywieniem dostarczanym przez samca. Później także ona musi zdobywać pokarm.
Status gatunku
Objęty ścisłą ochroną gatunkową i wymaga ochrony czynnej. .
Przygotowała: Wanda Kula
pasjonatów i miłośników o różnorodnym doświadczeniu i osiągnięciach.